Πνευμονική εμβολή

Η πνευμονική εμβολή αποτελεί σοβαρό επείγουσα ιατρική κατάσταση και ο κίνδυνος διαφέρει για κάθε άνθρωπο. Εάν διαπιστωθεί εγκαίρως, υπάρχει μεγάλη πιθανότητα πλήρους ανάρρωσης.  

Ένα αιμοφόρο αγγείο των πνευμόνων φράσσεται από ένα θρόμβο αίματος, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατή η σωστή κυκλοφορία του αίματος στους πνεύμονες. Εκτός του ότι μειώνει τα επίπεδα οξυγόνου στο αίμα, η πνευμονική εμβολή μπορεί να επηρεάσει τη μεταφορά του αίματος σε ολόκληρο το υπόλοιπο σώμα και να ασκήσει μεγάλη πίεση στην καρδιά.  

Συχνά συνδέεται με την εν τω βάθει φλεβική θρόμβωση, δηλαδή το σχηματισμό ενός θρόμβου αίματος στο πόδι (αυτό μπορεί να προκαλέσει πόνο ή οίδημα στο πόδι, καθώς και μια αίσθηση θερμότητας κατά το άγγιγμα). Εάν κάποιο τμήμα αυτού του θρόμβου αίματος αποσπαστεί, μεταφερθεί και κολλήσει σε ένα αιμοφόρο αγγείο στους πνεύμονες, μπορεί να προκληθεί πνευμονική εμβολή. 

Συνήθως εμφανίζονται ένα ή περισσότερα από τα παρακάτω συμπτώματα: 

•Οξύς πόνος στην πλάτη ή στο στήθος 

•Ξαφνικό αίσθημα δύσπνοιας 

•Έντονη ταχυκαρδία 

•Αιμόπτυση 

•Λιποθυμία 

•Οίδημα, ερυθρότητα ή πόνο σε ένα από τα πόδια 

•Πυρετός συνοδευόμενος από οξύ πόνο στο στήθος ή ξαφνικό αίσθημα δύσπνοιας 

Εάν είναι γνωστή η αιτία η οποία προκάλεσε την πνευμονική εμβολή, μπορεί να εφαρμοστεί πιο εύκολα η κατάλληλη θεραπεία.  

Μερικές φορές όμως, δεν είναι δυνατόν να εντοπιστεί η αιτία, παρά την επαρκή διερεύνηση. Οι συχνότεροι παράγοντες κινδύνου είναι: 

• •Χειρουργική επέμβαση (συνήθως μετά από αρθροπλαστική ισχίου ή γόνατος)
• •Εγκυμοσύνη (μεγαλύτερος κίνδυνος για γυναίκες που έμειναν έγκυες μέσω εξωσωματικής γονιμοποίησης)
• •Μείζονες τραυματισμοί (συνήθως κάταγμα οστού)
• •Καρκίνος
• •Ακινησία για μεγάλο χρονικό διάστημα (π.χ. κατά τη διάρκεια πτήσης, κατά τη νοσηλεία ή στο σπίτι)
• •Θεραπεία ορμονικής υποκατάστασης (HRT) και αντισυλληπτικά από του στόματος
• •Θρομβοφιλία
• •Καρδιακή ανεπάρκεια ή κολπική μαρμαρυγή (αρρυθμία) 

Επίσης, ο κίνδυνος εμφάνισης πνευμονικής εμβολής είναι αυξημένος στους περισσότερο ηλικιωμένους, τους παχύσαρκους και τους καπνιστές. 

Συνήθως η υποψία τίθεται από το συνδυασμό του ιστορικού και των συμπτωμάτων που περιγράφει ο ασθενής και επιβεβαιώνεται με την αξονική τομογραφία θώρακος με σκιαγραφικό (πνευμονική αγγειογραφία).  

Άλλες εξετάσεις που θα βοηθήσουν στη διάγνωση και στην εκτίμηση της βαρύτητας είναι το σπινθηρογράφημα αερισμού-αιμάτωσης, η μέτρηση των επιπέδων του οξυγόνου στο αίμα, ειδικές εξετάσεις αίματος, το υπερηχογράφημα καρδιάς, το υπερηχογράφημα φλεβών κάτω άκρων. 

Ποικίλλει από ασθενή σε ασθενή και εξαρτάται από το πόσο ξεκάθαρη είναι η διάγνωση και από τη βαρύτητα της πνευμονικής εμβολής. Η θεραπευτική μέθοδος που θα επιλεχθεί μπορεί να αρχίσει στο νοσοκομείο και να συνεχιστεί στο σπίτι ή μπορεί ακόμα να αρχίσει κατευθείαν στο σπίτι.  

Χρησιμοποιούνται αντιπηκτικά φάρμακα που στην ουσία εμποδίζουν την επέκταση του θρόμβου σε άλλα αγγεία και την επιδείνωση της νόσου. Άλλα γενικά μέτρα που βοηθούν στη θεραπεία είναι η χρήση ειδικών καλτσών συμπίεσης, η απώλεια βάρους, η διακοπή του καπνίσματος και η φυσική δραστηριότητα.